قصه گوی شهرمان را دعا کنیم

آی قصه قصه قصه     نون و پنیر و پسته   

 قصه گوی شهر ما    تنهای تنها نشسته

قصه گویی سنتی است دیرین ... شاید به قدمت آدمی. اگر روایت سمبلیک رانده شدن از بهشت رو بپذیریم، شاید «آدم» اولین قصه گو بوده که حتما برای بچه هاش «هابیل و قابیل» قصهء سیب و وسوسه رو می گفته....

خیلی نمی گذره از اون زمانی که تلویزیون و اینترنتی نبود و شبهای بلند زمستان زیر کرسیها می گذشت، به قصه گوییهای مادربزرگها و پدربزرگها... به شاهنامه خوانی و ...

بله دارم از قصه و قصه گو می نویسم از قصه های همیشه سبز ظهر جمعه رادیو. یادم میاید که صدای حمید عاملی بود که به "سرگروهبان والش" جان می بخشید ، صدای حمید عاملی بود که هزار و یک شب رو که واقعا فکر می کردیم هزار و یک شب است رو زنده می داشت.

هنوز هانسل و گرتل رو به یاد دارم ، شنل قرمزی رو یادتون هست ، سینرلا و خاله سوسکه و جک و لوبیای سحرآمیز از شاهکارهای قصه گوی پیر ماست. از کارهاش اگر قرار بنویسیم قصه ناتمامی است . کتای هاش و صداش هنوز تو وجود و گوش همه ما است.

اما قصه گوی ما در بستر بیماری است .سرطان ریه و یا هر چیز دیگری نمی تواند خاطرات روزهای جمعه رو از مردم ایران بگیره.

برای قصه گوی ، قصه سرزمین ایرانی دعا کنید.